Wyjaśnienie
W dokumencie rozesłanym przed spotkaniem właściwych organów ds. REACH i CLP (CARACAL) w dniu 20 marca, Komisja powtórzyła swoje stanowisko, że podmioty zajmujące się ponowną marką i ponownym etykietowaniem powinny być uważane za dystrybutorów, a nie dalszych użytkowników w ramach CLP i REACH.
Oznacza to, że re-brandingowcy (firmy, które jedynie umieszczają własną markę na istniejącym produkcie, gdy wprowadzają go na nowy rynek), w przeciwieństwie do dalszych użytkowników, nie powinni być uważani za posiadaczy ceł zgodnie z art. 45 CLP. 45 CLP.
W art. 45 określono obowiązki prawne dotyczące powiadomień nałożone na importerów i dalszych użytkowników mieszanin chemicznych. Zgodnie z załącznikiem VIII do rozporządzenia są oni również zobowiązani do zgłaszania ośrodków zatruć, jeżeli wprowadzają do obrotu substancje niebezpieczne w określonych terminach (pierwszy z nich to 1 stycznia 2020 r.). Dystrybutorzy są zwolnieni z wszelkich tego typu obowiązków prawnych.
Jednak niezależnie od zwolnienia z art. 45, wszyscy dystrybutorzy muszą przestrzegać art. 4 ust. 10 rozporządzenia CLP, który zabrania wprowadzania do obrotu mieszaniny, jeżeli nie jest ona zgodna z CLP.
Wyjaśnienie pojawia się po tym, jak przedstawiciele branży stwierdzili, że interpretacja Komisji może stać się "poważnym problemem".
Możliwość egzekwowania przepisów
W oddzielnych dokumentach sporządzonych po posiedzeniu CARACAL zainteresowane strony z branży w większości poparły wyjaśnienia, ale podniosły kwestie egzekwowania przepisów i potrzeby bardziej trwałego rozwiązania.
Irlandzki Urząd ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa oraz Irlandzkie Centrum Informacji o Truciznach stwierdziły, że poprawka powinna odzwierciedlać, że przedsiębiorstwo wymienione na etykiecie mieszaniny jest odpowiedzialne za zgłoszenie składu mieszaniny wyznaczonemu organowi lub za zapewnienie, że jego dostawca to zrobił.
Dodano, że proponowane rozwiązanie potencjalnie pozostawi luki informacyjne do 2025 r., kiedy to wszystkie mieszaniny będą musiały być zgłaszane w nowym formacie. Na przykład, gdy dystrybutor zgłasza produkt pochodzący od innego dostawcy, optymalnym rozwiązaniem byłoby uwzględnienie w zgłoszeniu UFI pierwotnej mieszaniny. Dzięki temu informacje toksykologiczne i dotyczące składu, związane z UFI dla tej mieszaniny, pozostałyby spójne.
Do 2025 r. mieszaniny zgłoszone przed różnymi terminami określonymi w załączniku VIII prawdopodobnie nie będą miały przypisanego UFI. Oznacza to, że nie będzie możliwe powiązanie nowego "produktu" ze składem pierwotnej mieszaniny, chyba że dystrybutor zwróci się do swojego dostawcy o dokonanie nowego zgłoszenia, w tym UFI, dla tej pierwotnej mieszaniny.
