Etykiety niebezpieczne dla środowiska: Znak Substancji Niebezpiecznej dla Środowiska jest używany do informowania personelu żeglugowego, że transportowany materiał jest toksyczny dla środowiska morskiego i jego ekosystemów.
Co to są polutanty morskie?
Zanieczyszczenia morskie lub substancje niebezpieczne dla środowiska to materiały, które stanowią zagrożenie dla środowiska wodnego i jego ekosystemów, takich jak ssaki morskie, ryby, skorupiaki i algi.
Zanieczyszczenie morskie" jest dodatkowym wymogiem klasyfikacyjnym, który ma zastosowanie wyłącznie do transportu morskiego. Właściwy termin "Marine Pollutant" jest używany w Międzynarodowym Morskim Kodeksie Towarów Niebezpiecznych (IMDG), podczas gdy przepisy ADR (transport drogowy) i IATA (transport lotniczy) dotyczące towarów niebezpiecznych używają terminu "Substancja Zagrażająca Środowisku" (EHS).
Każdy, kto zamierza wysłać materiał niebezpieczny transportem drogowym, kolejowym, morskim lub lotniczym, musi określić klasę zagrożenia materiału, nadać mu właściwą nazwę przewozową oraz ustalić, czy jest to substancja niebezpieczna dla środowiska wodnego - zanieczyszczenie morskie.
Klasyfikacja Zanieczyszczeń Morskich
Jest to wymóg samoklasyfikacji dla wszystkich rodzajów transportu.
Zanieczyszczenia morskie - IMO/IMDG
Substancja z dowolnej klasy towarów niebezpiecznych może być uznana za zanieczyszczenie morskie, jeżeli jest wymieniona w Indeksie Kodeksu IMDG lub jeżeli spełnia kryteria IMDG dotyczące szkodliwości dla środowiska morskiego.
Międzynarodowy Morski Kodeks Towarów Niebezpiecznych (Kodeks IMDG) ustanawia przepisy dotyczące transportu zanieczyszczeń morskich i substancji niebezpiecznych dla środowiska (środowiska wodnego). Zanieczyszczenia morskie są oznaczone literą P zarówno w indeksie, jak i w kolumnie 4 listy towarów niebezpiecznych kodeksu IMDG.
Jeżeli opakowanie lub opakowanie kombinowane zawiera substancję zanieczyszczającą środowisko morskie w ilości mniejszej niż pięć litrów lub pięć kg, nie podlega ono przepisom IMDG.
Zanieczyszczenia morskie - ADR
Przepisy ADR odnoszą się do transportu drogowego i nie regulują kwestii zanieczyszczeń morskich, jednakże regulują kwestie zanieczyszczeń wodnych jako "substancji niebezpiecznych dla środowiska".
W ADR substancje są klasyfikowane jako "Substancje niebezpieczne dla środowiska (środowisko wodne)", jeżeli spełniają kryteria ostrej 1, przewlekłej 1 lub przewlekłej 2, zgodnie z tabelą 2.2.9.1.10.3.1.
Jeżeli opakowanie lub opakowanie kombinowane zawiera zanieczyszczenia morskie w ilości mniejszej niż 5 litrów lub 5 kg, nie podlega ono przepisom ADR.
Zanieczyszczenia morskie - IATA
Przepisy IATA odnoszą się tylko do przesyłek lotniczych, więc nie regulują kwestii zanieczyszczeń morskich, jednakże etykiety Env Haz są wymagane dla towarów o numerach UN UN3077 i UN3082, chyba że zawierają one mniej niż lub równe 5 litrów lub 5 kg na opakowanie wewnętrzne lub pojedyncze.
IATA zdaje sobie sprawę, że niektóre kraje klasyfikują niektóre materiały jako towary niebezpieczne lub mogą one znajdować się w łańcuchu transportowym obejmującym wodę. W związku z tym IATA zezwala na klasyfikację zanieczyszczeń morskich jako substancji niebezpiecznych dla środowiska, jeżeli są one przewożone do/z kraju, który reguluje te kwestie, lub jeżeli w łańcuchu transportowym znajduje się woda.
Etykietowanie i oznaczanie zanieczyszczeń morskich
Jeżeli opakowanie zawierające substancję zanieczyszczającą środowisko morskie ma być przewożone drogą morską w dowolnym momencie transportu, należy stosować się do bardziej rygorystycznych przepisów IMO i oznakować je jako takie.
IMDG stanowi, że wszystkie zanieczyszczenia morskie muszą być oznaczone znakiem substancji niebezpiecznej dla środowiska, chyba że opakowanie zawiera mniej niż, lub równe, 5 L lub 5 kg na opakowanie wewnętrzne lub pojedyncze.
Jeżeli zanieczyszczenie morskie spełnia również wymagania którejkolwiek z klas zagrożenia - 1-8, należy je przypisać do odpowiedniej klasy zagrożenia i odpowiednio oznakować. Jeżeli nie stosuje się żadnej innej klasy zagrożenia lub właściwa nazwa przewozowa jest dokładna, stosuje się klasę 9 (różne) i należy nadać numery UN 3077 lub UN 3082. UN 3077 SUBSTANCJA NIEBEZPIECZNA DLA ŚRODOWISKA, CIAŁO STAŁE, I.N.O. UN 3082 SUBSTANCJA NIEBEZPIECZNA DLA ŚRODOWISKA, CIECZ, I.N.O.
Etykiety substancji niebezpiecznych dla środowiska (ENV HAZ LABELS)
Zanieczyszczenia morskie muszą być etykietowane i oznaczane zgodnie z odpowiednimi przepisami dotyczącymi towarów niebezpiecznych, a specyfikacje dla etykiet dotyczących zagrożeń dla środowiska są określone w IMDG, ADR i IATA DGR.
Znak Substancji Niebezpiecznej dla Środowiska stał się obowiązkowy 1 stycznia 2009 roku. Jest on wymagany dla opakowań kombinowanych, w których opakowanie wewnętrzne lub pojedyncze opakowanie jest większe niż 5 L (1,32 gal.) dla cieczy lub 5 kg (11 funtów) dla ciał stałych.
Etykiety opakowań z substancjami niebezpiecznymi dla środowiska
Wszystkie przepisy modalne stanowią, że etykiety opakowań EHS muszą być w formie kwadratu ustawionego pod kątem 45° (w kształcie rombu). Symbol (martwe drzewo i ryba) musi być czarny na białym, lub odpowiednio kontrastującym tle. Minimalne wymiary etykiety muszą wynosić 100mmx100mm, a linia graniczna tworząca romb musi mieć szerokość nie mniejszą niż 2mm.
Plakietki substancji niebezpiecznych dla środowiska
Tabliczka EHS jest dokładnie taka sama jak etykieta/oznakowanie opakowania, ale musi mieć minimalne wymiary 250mmx250mm, a zewnętrzna czarna linia obramowania musi mieć co najmniej 5mm grubości.
Kontenery morskie i jednostki ładunkowe zawierające zanieczyszczenia morskie muszą być oznakowane na wszystkich czterech stronach znakiem EHS, nawet jeśli opakowania znajdujące się wewnątrz spełniają warunki wyjątku, który nie wymaga oznakowania pojedynczych opakowań.
Znak Substancji Niebezpiecznej dla Środowiska jest wymagany dla substancji UN3077, UN3082 oraz substancji niebezpiecznych dla środowiska spełniających kryteria klasyfikacji z części 2.9.3 Kodeksu IMDG.
